Celem projektu była diagnoza praktycznej użyteczności funduszu szkoleniowego, jednego z instrumentów rozwoju zasobów ludzkich zapisanych w ustawie z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Intencją ustawodawcy wprowadzającego ten przepis było wsparcie pracodawców podejmujących działania na rzecz podnoszenia kwalifikacji zawodowych pracowników i utrzymanie przez to zatrudnienia. Nie mamy wystarczających informacji o zakresie stosowania tego przepisu ustawy. Informacja o stosowaniu przez pracodawców funduszu szkoleniowego nie jest objęta badaniami prowadzonymi w ramach statystyki publicznej. Stąd konieczność podjęcia odrębnych, ukierunkowanych badań opartych o bezpośrednie zbieranie danych od pracodawców i urzędów pracy.

Projekt zmierzał do udzielenia odpowiedzi na pytanie o wykorzystywanie funduszu szkoleniowego w polityce kadrowej i w kontekście współpracy pracodawców z publicznymi służbami zatrudnienia. Czy pracodawcy planują środki na szkolenia i tworzą fundusze szkoleniowe? Czy korzystają z funduszu szkoleniowego przy finansowaniu kształcenia ustawicznego pracowników? Jakie koszty pokrywane są z tego funduszu, w szczególności czy finansowane są ponad 3-tygodniowe urlopy szkoleniowe? Czy pracodawcy uzyskują wsparcie ze strony urzędów pracy w zakresie szkolenia specjalistycznego pracowników zagrożonych zwolnieniem? Czy przyznają świadczenia szkoleniowe? Co warunkuje stosowanie tych instrumentów ? Jakie są bariery i warunki sprzyjające tworzeniu i wykorzystywaniu funduszu szkoleniowego?