Przegląd krajowy (listopad)
Aktywność zawodowa kobiet w Polsce lat dziewięćdziesiątych oraz jej determinaty / B. Kalinowska-Nawrotek // Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Poznaniu. - 2001, nr 12, s. 167-186.
Analiza związku "bezrobocie - produkt krajowy" w gospodarce polskiej w procesie transformacji / A. Ziomek // Optimum - Studia Ekonomiczne. - 2001, nr 2, s. 117-136.
Bezrobocie : między bezradnością a nadzieją / red. Z. Ratajczak. - Katowice : Wydaw. Uniw. Śl., 2001. - 62 s. - (Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego ; nr 1921).
Bezrobocie rejestrowane I kwartał 2001 r. = Registered uneployment I quarter 2001. ; Główny Urząd Statystyczny. - Warszawa : GUS, 2001. - 95 s. - (Informacje i Opracowania Statystyczne / GUS).
Bezrobotni - zmiany w przepisach / K. Ryszard // Serwis Prawno-Pracowniczy. - 2001, nr 33/34, s. 19-20.
Coraz gorzej na rynku pracy / D. E. // Rzeczpospolita. - 2001, nr 227 : 28.09, dod. Ekonomika i Rynek, s. 1.
Zapowiedź zwolnień grupowych w firmach motoryzacyjnych i farmaceutycznych.
Czy tylko dla wykształconych / R. Teyszerski // Gazeta Prawna. - 2001, nr 114, s. 24.
Narodowa Strategia Wzrostu Zatrudnienia i Rozwoju Zasobów Ludzkich 2000-2006 jako sposób na wzrost zatrudnienia w Polsce.
Edukacja zawodowa wobec rynku pracy i integracji europejskiej / red. S. M. Kwiatkowski [i in.]; Instytut Pracy i Spraw Socjalnych. - Warszawa : IPiSS, 2001. - 198 s. - (Opracowania Projekt Celowy Zamawiany / IPiSS ; nr 6).
Kto zatrudni ślepego / J. Graban // Integracja. - 2001, nr 5, s. 7-15.
Sytuacja na rynku pracy osób niepełnosprawnych.
Mechanizm postępu efektywności a zatrudnienie w gospodarce polskiej / K. Meredyk // Optimum - Studia Ekonomiczne. - 2001, nr 3, s. 7-20.
Obraz siebie u kobiet długotrwale bezrobotnych / R. Walczak. - Lublin: TN KUL, 2000. - 210 s. - (Prace Wydziału Nauk Społecznych / TN KUL; 64).
Polityka gospodarcza a rynek pracy w Polsce / A. F. Bocian, G. Machura // Optimum - Studia Ekonomiczne. - 2001, nr 2, s. 7-36.
Polityka zatrudnienia w Unii Europejskiej / J. Sozański // Unia Europejska. - 2001, nr 9, s. 139-142.
Omów. wytycznych Rady UE dla państw członkowskich odnośnie polityki zatrudnienia na 2001 r.
Programy wspierające tworzenie nowych miejsc pracy na obszarach wiejskich / U. Goluch // Służba Pracownicza. - 2001, nr 9, s. 5-8.
Rola małej przedsiębiorczości w tworzeniu nowych miejsc pracy : (na podstawie badań przeprowadzonych w 2001 r.) / A. Cydzik, J. Witczak // Służba Pracownicza. - 2001, nr 9, s. 1-4.
Rynek pracy fuchą stoi / M. Benio // Atest. - 2001, nr 9, s. 26-27.
Obniżanie kosztów zatrudnienia poprzez zawieranie umów cywilnoprawnych zamiast umowy o pracę.
Rynek pracy w gospodarce rynkowej / M. W. Socha // Nowe Życie Gospodarcze. - 2001, nr 18, s. 38-40.
Tworzenie pracy i zwalczanie bezrobocia / S. Golinowska // Kontrola Państwowa. - 2001, nr 4, s. 30-42.
W świecie bezrobocia / M. Postuła // Nowe Życie Gospodarcze. - 2001, nr 19, s. 4-7.
Bezrobocie w krajach europejskich i metody jego zwalczania.
Z dyplomem na bezrobocie / D. S. // Rzeczpospolita. - 2001, nr 233 : 5.10, s. 4.
Co czwarty tegoroczny absolwent nie ma pracy.
Zatrudnienie i bezrobocie a płace i koszty pracy w wybranych krajach Unii Europejskiej / A. B. Czyżewski, N. Łapińska-Sobczak // Ekonomista. - 2001, nr 4, s. 517-533.
Zatrudnienie Polaków za granicą. Praca cudzoziemców w Polsce : informator dla Polaków - kandydatów do pracy za granicą, dla pracodawców zainteresowanych pracą cudzoziemców w Polsce / E. Marek. - Warszawa : IPiSS, 2001. - 89 s.
Zezwolenie na zatrudnienie cudzoziemca / D. Dziedzic // Przegląd Ubezpieczeń Społecznych i Gospodarczych. - 2001, nr 9, s. 13-15.
Zmiany w ustawie o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu - zatrudnianie cudzoziemców / L. Dąbrowska-Ciszek // Przegląd Ubezpieczeń dla Ciebie. - 2001, nr 9, wkł. Przegląd Pracowniczy dla Ciebie, s. 16-17.
Przegląd zagraniczny (listopad)
Can the level of employment be explained by GDP
growth in transition countries? (Theory versus the quality of data) / C. Saget
// Labour. - 2000, nr 4, s. 623-643, tab. bibliogr.
Czy poziom zatrudnienia w krajach transformacji może być objaśniany poprzez
wzrost PKB ? (Teoria a dane jakościowe).
Zaprezentowano analizę relacji między zmianami wartości produktu krajowego
brutto (PKB), a zmianami w zatrudnieniu w wybranych krajach Europy Środkowej i
Wschodniej, w tym w Polsce, w całym dotychczasowym okresie transformacji
systemowej. Przedstawiono m.in. relacje między zatrudnieniem i płacami, a
realizacją zasady równouprawnienia płci w sferze zawodowej. Omówiono postawy
wobec pracy oraz wielkości obrazujące zależności między podażą i popytem
na pracę, a poziomem życia ludności, mierzonym głównie wielkością dochodu
narodowego przypadającego na jednego mieszkańca. Według analiz brak zależności
między wysokością PKB na 1 mieszkańca, a poziomem zatrudnienia i bezrobocia,
jedynie dotyczyło to Bułgarii i Ukrainy. Krajom tym poświęcono najwięcej
uwagi, a zasadniczym zagadnieniem rozważań był problem "szarej
strefy" zniekształcającej modelowe relacje ekonomiczne.
L'emploi durable persiste dans les pays industrialisés / P. Auer, S. Cazes //
Revue Internationale du Travail. - 2000, nr 4, s. 427-459, rys. tab.
Praca na stałe nadal aktualna w krajach uprzemysłowionych.
Rozważając problem trwałości zatrudnienia analizą objęto grupy pracowników
pod katem ich lat pracy, koniunktury na rynku, praktyk zatrudnienia czasowego
oraz innych czynników rzutujących na stabilność i bezpieczeństwo
zatrudnienia. Z zebranych informacji wynika, że średnia długość
zatrudnienia w większości krajów Unii Europejskiej oraz w USA i Japonii
wynosiła w 1998 r. 10,5 roku (w 1992 r. 10,2, w 1995 r. 10,4). W 1998 r. najkrócej
w jednym miejscu pracy utrzymywano się w USA (6,6 roku), a najdłużej w Grecji
(13,2). W przedziałach z dłuższym okresem zatrudnienia przeważali mężczyźni,
np. w Japonii 13,1, kobiety 8,2. Mniejsze różnice występowały w USA (7,1 i
6,1), w Finlandii i Francji (około 11 i 10 lat). Najkrócej zatrudnieni w
jednym miejscu pracy byli młodzi pracownicy w wieku 15-24 lata, np. w Hiszpanii
1,1 roku, relatywnie najdłużej w Luksemburgu 2,5 roku. Dla młodzieży w wieku
około 25 lat i starszych do 44 roku okres zatrudnienia w jednym miejscu pracy
wynosił średnio od około 5 lat do 9. W przedziale wiekowym od 45 lat
zatrudnienie to wynosiło ponad 20 lat w Grecji, Włoszech i Belgii, w pozostałych
krajach od około 11 lat (USA) do 18 lat w pozostałych. Zróżnicowaną trwałość
zatrudnienia odnotowano w przedziale sektorowym, najdłuższą w branży
zaopatrzenia elektryczno-gazowego i w administracji państwowej, najkrótszą w
hotelarstwie i restauracjach. Ogólnie długotrwałe zatrudnienie dotyczy urzędników
administracji państwowej, legislatury i zarządów przedsiębiorstw. Pracownicy
fizyczni niezależnie od kwalifikacji zatrudniani byli na krótsze okresy. W
latach 1985-1998 w wielu krajach wzrosła liczba umów o pracę tymczasową z
terminem upływu oznaczonym przez pracodawcę, lub zawieranych poprzez agencje
pracy tymczasowej; miało to miejsce szczególnie w Hiszpanii, a także w
Finlandii, Holandii, Francji i Portugalii. Mniej umów tymczasowych notowano w
Austrii, Belgii, Irlandii, we Włoszech, Luksemburgu i Wielkiej Brytanii. W większości
krajów zatrudnienie na czas określony dotyczy 15% miejsc pracy.
Konkurentosposobnost' ženščin na rossijskom rynke truda / T. Četvernina, I.
Soboleva // Čelovek i Trud. - 2000, nr 11, s. 49-54, tab. wykr.
Konkurencyjność kobiet na rosyjskim rynku pracy.
Tendencja osłabienia pozycji kobiet na rosyjskim rynku pracy, na którym
stanowiły ponad połowę ogółu zatrudnionych, stała się zauważalna w połowie
lat 90. W wyniku spadku produkcji i zaostrzenia napięć na rynku pracy wśród
polityków i działaczy gospodarczych coraz częściej był podejmowany temat
powrotu kobiet do obowiązków rodzinnych. Trudno nie oceniać tych propozycji,
jako dążenie do wyeliminowania z rynku pracy dużej grupy potencjalnych
konkurentów na miejsca pracy. Obecnie kobiety stanowią w Rosji już tylko 47%
ogółu zatrudnionych. Szczególnie duży jest spadek udziału zatrudnienia
kobiet w nowych, szybko rozwijających się, głównie prywat nych przedsiębiorstwach,
zorientowanych na zatrudnienie głównie męskiej siły roboczej Następuje
przepływ kobiet do przedsiębiorstw i branż o stosunkowo niskich
wynagrodzeniach, znajdujących się na skraju bankructwa. Mały i stale malejący
jest udział kobiet wśród pracowników i bezrobotnych kierowanych na
przekwalifikowanie zawodowe. Wśród bezrobotnych kobiety stanowią od 2/3 do
3/4 tej zbiorowości, są one bardziej aktywne niż mężczyźni w samodzielnym
poszukiwaniu pracy i mniej liczą na uzyskanie jej za pośrednictwem oficjalnych
organów zatrudnienia.
La mobiliteé professionnelle dans l'Union européenne: quelques constats,
enjeux et perspectives / F. Vandamme // Revue Internationale du Travail. - 2000,
nr 4, s. 493-512 bibliogr.
Płynność zawodowa w Unii Europejskiej: spostrzeżenia, wskaźniki i
perspektywy.
Podstawowym przejawem wolności w Unii Europejskiej jest swobodny przepływ siły
roboczej, hamowany jeszcze uregulowaniami z zakresu polityki regionalnej,
ubezpieczeń, opieki socjalnej i stosunków pracy. Międzynarodowe Biuro Pracy w
obawie przed ryzykiem marginalizacji społecznej i ekonomicznej pracowników
spoza Wspólnoty zorganizowało już w 1990 r. obrady okrągłego stołu, ale
mimo nacisku na ratyfikowanie właściwych konwencji o prawach pracowników
imigrantów nie ma dotąd pożądanych regulacji. Kontynuacją Traktatu z
Amsterdamu jest ratyfikowanie 2 dyrektyw o zakazie dyskryminacji z powodu
narodowości, rasy, wieku, płci i przekonań religijnych. Zaakceptowano
imigrację zawodową z krajów Europy południowej wraz z ułatwieniem dostępności
do świadczeń socjalnych. Niektórzy ekonomiści, zestawiając liczby - 5,5 mln
obywateli Unii pracujących w różnych krajach członkowskich wobec 15,5 mln
zatrudnionych obywateli państw spoza Unii - uważają za celowe
przeanalizowanie konsekwencji politycznych i ekonomicznych tych relacji. Badania
z 1997 r. wykazały, że migracje między krajami Wspólnoty są relatywnie
niewielkie, większe i rosnące przepływy mają miejsce między regionami
jednego państwa. Wolny przepływ siły roboczej wynika z ograniczeń natury społecznej
i ekonomicznej, niepewności zakresu ubezpieczeń i praw obywatelskich, rosnącego
bezrobocia, specjalnych regionalnych i branżowych wymogów kwalifikacyjnych.
Regionalna polityka zatrudnienia dzięki kooperacji międzypaństwowej zmierza
do racjonalnego rozmieszczenia gospodarczych punktów rozwojowych wraz z
czynnikiem ludzkim. Postanowienia Traktatu Amsterdamskiego stawiają wymagania w
zakresie bezpieczeństwa socjalnego, ochrony pracy i umów cywilnych, jasnego
formułowania i przestrzegania podstawowych praw unijnych.
O formirovanii sistemy garantij obespečenija zanjatosti naselenija / E. Orlova
// Čelovek i Trud. - 2000, nr 12, s. 50-53, tab.
O kształtowaniu się systemu gwarancji zatrudnienia ludności.
Ustawa o zatrudnieniu Federacji Rosyjskiej przewiduje trzy rodzaje gwarancji
zatrudnienia ludności: gwarancje państwa w realizacji prawa do pracy,
dodatkowe gwarancje dla poszczególnych grup ludności oraz gwarancje socjalnej
pomocy dla bezrobotnych. Są to tylko stwierdzenia ogólne, bez określenia
kryteriów i zasad ich stosowania. Gwarancje zatrudnienia można kategoryzować
według celu przeznaczenia (gwarancja pracy, materialne wsparcie bezrobotnych,
gwarancje zasad przyjmowania i zwalniania z pracy), źródeł finansowania oraz
kategorii (praca dla inwalidów, młodzieży, żołnierzy zawodowych itp.). W
tabelarycznej formie przedstawiono plan wszechstronnego systemu zapewnienia
(gwarancji) zatrudnienia. Wskazano poszczególne formy gwarancji - kształcenie
zawodowe, przekwalifikowanie, roboty publiczne, zasiłek dla bezrobotnych, renta
okresowa, pomoc społeczna, tworzenie specjalnych miejsc pracy, ochrona istniejących
miejsc pracy, zapewnienie bezrobotnym bezpłatnej opieki zdrowotnej, tworzenie
obowiązkowych limitów miejsc pracy dla osób szczególnie chronionych (np.
niepełnosprawnych, jedynych żywicieli rodzin, samotnych matek itp.), wypłacanie
zasiłków uzupełniających lub stypendiów specjalnych (np. dla studentów
odbywających naukę i praktyki zawodowe na terenach niebezpiecznych, skażonych,
w warunkach uciążliwych). Gwarancjom tym przyporządkowano warunki ich
uzyskania, osoby uprawnione, źródła finansowania oraz podstawy prawne.
Part-time workers: in from the periphery // Industrial Relations Services
Employment Review. - 2001, nr 725, IRS Employment Trends, s. 4-10, tab.
Pracownicy zatrudnieni w niepełnym wymiarze czasu pracy: z peryferii do
centrum.
Obserwowany na świecie wzrost liczby pracowników zatrudnionych w niepełnym
wymiarze czasu pracy jest jedną z najbardziej wyraźnych zmian strukturalnych
na rynku pracy w ostatnich dekadach np. w Wielkiej Brytanii na takich warunkach
jest zatrudnionych około 7 mln osób. Początkowo pracownicy tacy byli
traktowani jako siła robocza o niskim statusie zawodowym, słabo opłacana,
stanowiąca peryferie rynku pracy, ale już obecnie wiele firm, jak wynika z
prezentowanego badania przeprowadzonego wśród 94 pracodawców z Wielkiej
Brytanii, chętnie zatrudnia pracowników, którzy sami wyrażają ochotę na
pracę w niepełnym wymiarze czasu w zawodach i na odpowiedzialnych stanowiskach
wymagających wysokich kwalifikacji. Analizowano cele i przyczyny
wykorzystywania przez pracodawców tej formy zatrudnienia. Okazuje się, że
przedsiębiorstwa dzięki wyspecjalizowanym pracownikom zatrudnionym w niepełnym
wymiarze czasu pracy zachowują elastyczność zatrudnienia, mogą także
zatrzymać wykwalifikowany personel. Na kurczącym się rynku pracy w Wielkiej
Brytanii, gdy pracodawcy za wszelką cenę pragną utrzymać w firmie fachowców,
w sukurs przychodzi im zatrudnienie w niepełnym wymiarze czasu pracy, na przykład
prawie 100% pracowników półetatowych stanowią kobiety wychowujące dzieci,
które nie byłyby w stanie podjąć pracy w pełnym wymiarze czasu.
La politiques actives de l'emploi et le rôle des incitations / B. Cockx //
Revue Internationale du Travail. - 2000, nr 4, s. 513-537, rys. bibliogr.
Aktywne formy polityki zatrudnienia i rola przekonywania.
Systemy świadczeń na wypadek bezrobocia krytykowane są za stwarzanie sytuacji
uzależnienia i za utrwalanie zjawisk bezrobocia. Metody z okresu gdy nie występowało
bezrobocie strukturalne zakładały czasową pomoc w przypadku niezawinionej
utraty pracy. Upowszechniający się model trwałego bezrobocia wymaga
zdecydowanego przeciwdziałania, może nim być pozbawienie świadczeń w
przypadku przedłużania okresów bezrobocia, odrzucania propozycji pracy jako
nieodpowiedniej lub braku zainteresowania w poszukiwaniu pracy. Skuteczną metodą
może okazać się również zobowiązanie bezrobotnego do uczestnictwa w
aktywnym programie szkolenia zawodowego lub podjęcie pracy okresowej. Rozwiązaniem
problemu bezrobocia może stać się konkurencyjna gospodarka, elastyczność
wynagrodzeń oraz uwolnienie procesu zatrudnienia od niektórych uregulowań
prawnych przy jednoczesnym zacieśnianiu relacji między pracodawcą i
pracownikiem. Według danych statystycznych prawdopodobieństwo powrotu do
aktywności zawodowej maleje wraz z przedłużaniem statusu bezrobotnego, stąd
wniosek o celowości kierowania kwot z zasiłków na programy wspierające
powroty do pracy. Jednym z programów jest zatrudnienie czasowe, podtrzymujące
kwalifikacje. Jedna z teorii wiąże stan trwałego bezrobocia z
niedostosowaniem strukturalnym ofert pracy i możliwości kwalifikacyjnych
mieszkańców danego terenu. Ekonomiści stale poszukują metod aktywizacji
bezrobotnych, gdyż zawodzi kształcenie przymusowe według ustalonych programów
tych, którzy nie są w stanie sprostać wygórowanym wymaganiom
kwalifikacyjnym.
Public-service employment programs in selected OECD countries / M. M. Brodsky //
Monthly Labor Review. - 2000, nr 10, s. 31-41, tab.
Publiczne programy zatrudnienia w wybranych krajach OECD.
Publiczne programy zatrudnienia odgrywają ważną rolę w wielu krajach OECD,
czasami stanowią one jedyny efektywny sposób pomocy osobom długotrwale
bezrobotnym, nisko wykształconym i o niskich kwalifikacjach. Wprowadzenie w
1996 r. Ustawy o stwarzaniu szans zatrudnienia w USA przekształciło system
ochrony społecznej w tym kraju w system oparty na zatrudnieniu. Ustawa nakłada
bowiem wymóg znalezienia pracy dla wszystkich bezrobotnych po dwóch latach
korzystania z pomocy społecznej. Wiele osób pobierających zasiłki z pomocy
społecznej znalazło obecnie zatrudnienie w sektorze prywatnym, ogółem
szacuje się, że w rezultacie obowiązywania ustawy 50-70% korzystających z
pomocy społecznej znalazło zatrudnienie. Jednak zdaniem ekspertów, ustawa może
rodzić potencjalne trudności w przyszłości z powodu negatywnego wpływu
ewentualnego kryzysu ekonomicznego na zdolność znalezienia pracy przez osoby
korzystające z pomocy społecznej. Analizowano trendy w zakresie publicznych
programów zatrudnienia w kilku wybranych krajach OECD, w których traktowane są
one jako narzędzie przywrócenia zatrudnienia długotrwale bezrobotnym. Jak
wynika z prezentowanych danych obecne wydatki w wybranych europejskich krajach
OECD na powyższe programy wynosiły w ostatnich latach 0,14% PKB i objęły
odpowiednio 15,7% ogółu siły roboczej. Ostatnio w USA ograniczono zasięg
dotychczasowych programów, których rezultatem było uchwalenie ustawy o
nowoczesnym zatrudnieniu i szkoleniu. Po wejściu w życie ustawy o stwarzaniu
szans zatrudnienia realizowany jest program tymczasowej pomocy rodzinom
potrzebującym, zakładający stworzenie płatnych, publicznie finansowanych
miejsc pracy dla osób spełniających kryteria stanowe, np. w stanach New York
i Wisconsin skorzystało z tych programów 35 tys. bezrobotnych dotychczas
korzystających z pomocy społecznej (1% z rodzin włączonych do programu w
1998 r.).
Vnutrennyj rynok truda v teorii i na praktike / N. Saprykina // Čelovek i.
Trud. - 2000, nr 12, s. 43-46, tab.
Wewnętrzny rynek pracy w teorii i praktyce.
Wśród naukowców i specjalistów trwa spór o treść pojęcia "wewnętrzny
rynek pracy". Jedni odmawiają mu prawa istnienia, inni szeroko z niego
korzystają, różnie go rozumiejąc. Prezentując poglądy rosyjskich ekonomistów
w tej kwestii (m.in. A. Rofe, A. Nikiforova, G. Slesingera, A. Alaverdova, N.
Volnina, A. Kotlara i in.), wskazano, że bez względu na spory teoretyczne, pojęcie
to ma duże znaczenie praktyczne, zwłaszcza w świetle coraz bardziej słabnącej
pozycji neoklasycyzmu i rosnącego znaczenia teorii ekonomii instytucjonalnej,
która stworzyła to pojęcie. Przedsiębiorstwo jest tu kompleksową, całościową
organizacją gospodarczą, tworzącą własną hierarchię administracyjną i
swoje wewnętrzne zasady regulowania stosunków pracy, niezależnie od zewnętrznych
mechanizmów popytu i podaży. Na tym założeniu oparto zasady i cele badania
załogi jednego z prywatyzowanych przedsiębiorstw państwowych ze szczególnym
uwzględnieniem wzajemnych relacji pracowniczych w warunkach zagrożenia
zaostrzoną wewnętrzną konkurencją możliwości dalszego zatrudniania jako
współudziałowców firmy.
Vývoj zamestnanosti a nezamestnanosti v Slovenskej republike / J. Košta, L.
Azudová, J. Okáli // Ekonomicky Časopis. - 2000, nr 4, s. 397-423, tab.,
wykr.
Zmiany zatrudnienia i bezrobocia w Republice Słowackiej.
Najpoważniejszym czynnikiem wzrostu podaży pracy w Słowacji w latach
1990-1998 był wzrost liczby ludności w wieku produkcyjnym (około 305 tys. osób),
z czego 42% stanowili ludzie młodzi w wieku 15-24 lata. Obserwowany w tym
czasie wzrost liczby uczniów i studentów tylko nieznacznie po 1994 r. wpłynął
na obniżenie podaży pracy. Spadek liczby kobiet na urlopach macierzyńskich
oraz osób zatrudnionych za granica był czynnikiem wzrostu podaży. Największy
spadek zatrudnienia osób w wieku poprodukcyjnym nastąpił w latach 1990-1991
(około 95 tys. osób), później był on znacznie wolniejszy. Czynnikiem łagodzącym
spadek zatrudnienia było zmniejszenie przeciętnej liczby godzin
przepracowanych przez jednego pracownika; w 1993 r., roku największego spadku
PKB, jeden pracownik średnio pracował 35 godzin tygodniowo. Zmieniała się gałęziowa
struktura zatrudnienia głównie przez spadek udziału rolnictwa, przemysłu i
budownictwa na korzyść handlu. Stopa bezrobocia jest silnie zróżnicowana wg
poziomu wykształcenia, kwalifikacji oraz wieku. W 1999 r. bezrobocie wśród osób
z wykształceniem podstawowym przekroczyło 34%, wśród pracowników
pomocniczych bez kwalifikacji 23%, a wśród osób młodych do 24 roku 32%.
Women in the labour market: results from the spring 2000 LFS / B. Twomey //
Labour Market Trends. - 2001, nr 2, s. 93-106, tab. wykr.
Kobiety na rynku pracy: wyniki badania siły roboczej z wiosny 2000 r.
Przedstawiono strukturę udziału kobiet w rynku pracy w ostatnim 10-leciu w
Wielkiej Brytanii do wiosny 2000 r., opierając się na danych uzyskanych z badań
siły roboczej przeprowadzanych regularnie co kwartał każdego roku. Z analiz
wynika, że wskaźniki ekonomicznej aktywności kobiet w badanym okresie wykazują
stałą tendencję wzrostową. Pomiędzy 1990 a 2000 r. wskaźnik aktywności
zawodowej kobiet w wieku produkcyjnym (16-59 lat) wzrósł z 71 do 73%, wskaźnik
aktywności ekonomicznej mężczyzn w tym samym okresie spadł z 88 do 84%.
Obecność dziecka w rodzinie miała najbardziej znaczący wpływ na poziom
aktywności ekonomicznej kobiet. Wskaźnik aktywności dla kobiet posiadających
dzieci wyniósł 69% na wiosnę 2000 r. i był o 6% niższy niż kobiet
bezdzietnych. Aktywność ekonomiczna kobiet z dziećmi poniżej 5 lat była
najniższa i utrzymywała się na poziomie 58%, ale była i tak wyższa o 10% w
porównaniu z 1990 r. Najwyższy wskaźnik aktywności zawodowej (80%) był wśród
kobiety z dziećmi w wieku od 16 do 18 lat. Jak wykazały badania, posiadanie
partnera miało niewielki wpływ na poziom aktywności ekonomicznej kobiet
bezdzietnych. Natomiast kobiety zamężne i żyjące w stałych związkach
posiadające dzieci, prezentowały wyższy wskaźnik aktywności ekonomicznej niż
samotne matki. Wskaźnik bezrobocia wśród kobiet w Wielkiej Brytanii w badanym
okresie, obliczony wg wskazówek Międzynarodowej Organizacji Pracy wyniósł 5%
i zmalał o 2% w porównaniu do wiosny 1995 r. Wskaźnik ten maleje dla matek
starszych dzieci, a najwyższy jest wśród kobiet z dziećmi poniżej 4 lat
(7%). Według badania siły roboczej z kwietnia 2000 r. 71% kobiet nieaktywnych
ekonomicznie stwierdziło, że nigdy nie poszukiwało pracy. Połowa z nich
podawała, jako przyczynę braku aktywności zawodowej, chęć opieki nad rodziną
i dziećmi.
Wybór na podstawie Przeglądu Dokumentacyjnego GBPiZS GAJ
Przegląd krajowy (grudzień)
Badanie bezrobocia długotrwałego / red. M.
Kabaj. - Warszawa : IPiSS, 2001. - 243 s.
Bezrobocie - stracone 4 lata / B. Grzybowski // Nowy Tygodnik Popularny. - 2001,
nr 42, s. 4-5.
Charakter ubezpieczenia bezrobocia / M. Śliperski // Przegląd Ubezpieczeń Społecznych
i Gospodarczych. - 2001, nr 11, s. 39-40.
Przykład Francji i perspektywy rozwoju w Polsce.
Fundusz Pracy składnikiem kosztów pracy / P. Kwaczkowski // Nowe
Ubezpieczenia. - 2001, nr 21, s. 13-15.
Kto wpłaca a kto korzysta z Funduszu Pracy.
Jak znaleźć najlepszych kandydatów, jak zrestrukturyzować zatrudnienie / I.
Wąsowicz; rozm. G. Kozyra // Prawo i Gospodarka. - 2001, nr 272 : 22.11 dod.
Zarządzanie, s. I.
Polityka rynku pracy wobec integracji z Unią Europejską. - Warszawa : IPiSS,
2001. - 118 s. - (Opracowania Projekt Celowy Zamawiany / IPiSS ; nr 7).
Praca w Unii Europejskiej / T. Pietryga // Gazeta Prawna. - 2001, nr 150, s. 25.
Dot. umów regulujących zasady zatrudnienia i prowadzenia działalności
gospodarczej przez obywateli krajów kandydujących (Polska, Czechy, Bułgaria)
w państwach UE.
Rozwój usług edukacyjnych a zmieniający się rynek pracy / M. Leszczyński //
Edukacja Ustawiczna Dorosłych. - 2001, nr 2, s. 44-56.
Ulgi w zatrudnianiu absolwentów / D. Gatner // Prawo Przedsiębiorcy. - 2001,
nr 41, s. 22-23.
Wpływ swobody przepływu kapitału na polski rynek pracy / J. Witkowska. -
Warszawa : IPiSS, 2001. - 71 s. - (Opracowania Projekt Celowy Zamawiany / IPiSS
; nr 3).
Wyzwania współczesnego rynku pracy a przygotowanie młodzieży do roli
nowoczesnego pracownika XXI wieku / A. Kapelski // Edukacja Ustawiczna Dorosłych.
- 2001, nr 2, s. 67-74.
Jaki powinien być pracownik w XXI wieku.
Zatrudnienie i przeciwdziałanie bezrobociu - zmiany w przepisach / T. Olejarz
// Prawo Pracy. - 2001, nr 10, s. 10-22.
Zmiany na rynku pracy jako wyzwanie edukacyjne / A. Ziomek // Edukacja
Ustawiczna Dorosłych. - 2001, nr 2, s. 75-84.
___________________
Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o ułatwieniu zatrudnienia absolwentom szkół
// Dziennik Ustaw. - 2001, nr 122, poz. 1325.
Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zm. ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu
bezrobociu oraz ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa
// Dziennik Ustaw - 2001, nr 122, poz. 1323.
Przegląd zagraniczny (grudzień)
Avoir un emploi et en rechercher un simultanément
: types d'itinéraires passant sur la frontičre de l'emploi et du chômage / H.
Huyghues Despointes // Revue de la IRES. - 2001, nr 1, s. 125-153, rys.
Być zatrudnionym i jednocześnie poszukiwać pracy : droga na granicy
zatrudnienia i bezrobocia.
W sytuacji masowego bezrobocia akceptowano podejmowanie pracy zarobkowej bez
rezygnacji ze statusu bezrobotnego poszukującego stałego zatrudnienia. Problem
ten nabrał znaczenia na początku 2000 r., gdy 1/4 poszukujących pracy, będących
w rejestrze Krajowej Agencji ds. Zatrudnienia (ANPE), zadeklarowała wykonywanie
pracy w skróconym wymiarze lub dorywczo. Dyrektywy na temat ograniczonej działalności
bezrobotnych, korzystających z zasiłków oraz beneficjentów minimum
socjalnego, zezwalają w pewnych warunkach na łączenie zasiłków z działalnością
zawodową. Celem tych regulacji wraz z uelastycznieniem stosunków pracy jest
poprawa sytuacji na rynku pracy. Nadal pozostaje dyskusyjny problem, czy praca w
niepełnym wymiarze prowadzić będzie do zatrudnienia na stałe, czy stanie się
pułapką ograniczającą możliwości jego poszukiwania. Przedmiotem badań
ankietowych, do których włączono również zatrudnionych w pełnym wymiarze,
ale niezadowolonych z jej warunków były kwestie słuszności szczególnej
sytuacji łączenia zatrudnienia z poszukiwaniem pracy i jej wpływu na karierę
zawodową. Praktyka łączenia zatrudnienia z jednoczesnym poszukiwaniem pracy
rozwinęła się po 1994 r. wraz z wyodrębnieniem szczególnej grupy osób, które
między październikiem 1994 r., a listopadem 1996 r. zadeklarowały
przepracowanie co najmniej 1 miesiąca z jednoczesnym poszukiwaniem pracy. Grupa
ta była silnie sfeminizowana i młodsza w porównaniu z populacją czynną
zawodowo, reprezentowała poziom wykształcenia średni techniczny lub krótkie
przeszkolenie zawodowe.
Beratungsdienstleistungen für kleine und mittlere Unternehmen - Möglichkeiten
und Grenzen der Arbeits marktberatung / H. W. Bach // Arbeit und Beruf. - 2001,
nr 4, s. 97-99.
Poradnictwo dla małych i średnich firm - możliwości i granice poradnictwa
rynku pracy.
Przedsiębiorstwa zmuszone do zmniejszenia stanu zatrudnienia lub znajdujące się
w głębokim kryzysie wymagają zupełnie innej pomocy ze strony jednostek
administrujących pracą niż firmy dobrze prosperujące w normalnej sytuacji.
Firmy mające trudności wymagają trafnych i skutecznych działań by móc
zapobiec bezrobociu, zapewnić lub przekształcić miejsca pracy. Innego jeszcze
rodzaju porad wymaga założenie przedsiębiorstwa lub przejęcie zakładu.
Generalnie firmy, zwłaszcza małe, oczekują od urzędów pracy intensywnego,
bezproblemowego kontaktu i porady. Jednak około 60% małych i średnich firm ma
negatywne doświadczenia z kontaktów z tymi urzędami i ich unika. Prywatne pośrednictwo
pracy połączone z poradnictwem pozwala lepiej reagować na sygnały rynkowe i
integrować bezrobotnych. Nieliczna obsada urzędów pracy nie jest w stanie
sprostać nałożonym obowiązkom, stąd też system pośrednictwa i poradnictwa
pracy pilnie potrzebuje wzmocnienia przez dopływ nowych pracowników i ich
kształcenie w dziedzinie ekonomiki przedsiębiorstw i spraw personalnych.
Poradnictwo rynku pracy wobec funkcjonujących prawie 2 mln małych i średnich
firm stwarza poważne problemy organizacyjne. Wyjątkowe muszą być tylko
kontakty osobiste, a regułą stać się kontakty telefoniczne i przez pocztę
elektroniczną. Zaleca się korzystanie z biuletynów pracodawców średnich
firm, możliwie branżowych lub o wybranej tematyce. Wzorem tu mogą być
wydawane przez Federalne Ministerstwo Gospodarki i Technologii Rynek i Szanse
dla dużych firm, Perspective, Personal Direct.
Contingent work in the late-1990s / S. Hipple // Monthly Labor Review. - 2001,
nr 3, s. 3-27, tab. wykr.
Praca dorywcza w późnych latach 90.
W lutym 1999 r. liczba osób pracujących w USA na stanowiskach pracy okresowej
np. na czas określony lub niezapewniających długotrwałego zatrudnienia
wynosiła 5,6 mln tj. 4,3% ogólnego zatrudnienia, przy czym liczba
zatrudnionych i wskaźniki trwałości zatrudnienia były zbliżone do wyników
spisu z 1987 r. Analizowano strukturę tego zatrudnienia i jej zmiany w porównaniu
do stanu z lat poprzednich, z uwzględnieniem wieku, płci, sytuacji rodzinnej,
narodowości, kraju pochodzenia, wymiaru czasu pracy, poziomu wykształcenia,
charakteru wykonywanej pracy, sektora gospodarki, gałęzi przemysłu oraz
zatrudnienia w jednym lub dwu miejscach pracy. Analiza uwzględniała aspekty
regionalne, przynależność do związków zawodowych, osobiste preferencje zewnętrzne
przyczyny skłaniające do poszukiwania i podejmowania pracy dorywczej, poziom
wynagrodzeń i innych świadczeń związanych z pracą w porównaniu z osobami
zatrudnionymi na stanowiskach dających pewność zatrudnienia. Spis ujawnił,
że zarobki osób zatrudnionych dorywczo były niższe niż dłużej pracujących,
co łączyło się m.in. z ich niższym poziomem wykształcenia. Większość
pracujących dorywczo (2/3) nie była ubezpieczona lecz korzystała z przysługujących
im uprawnień ubezpieczeniowych, pracujących członków rodziny, dotyczyło to
zwłaszcza kobiet, a w przypadku osób powyżej 65 lat - z uprawnień własnych
uzyskanych w okresie poprzedniej aktywności zawodowej. Tylko 15% osób pracujących
dorywczo uczestniczyło w zakładowych programach emerytalnych. Większość
zatrudnionych dorywczo wolałoby pracować na stanowiskach pracy dających pewność
zatrudnienia i takiej pracy poszukiwała. Postawy wobec pracy dorywczej są
silnie zróżnicowane w zależności od wieku, wykształcenia, rodzaju
stanowiska oraz gałęzi przemysłu.
Disability and the labour market: results from the summer 2000 LFS / B. Twomey
// Labour Market Trends. - 2001, nr 5, s. 241-252, tab. wykr.
Niepełnosprawność a rynek pracy: rezultaty badań siły roboczej z lata 2000.
Wykorzystując dane dotyczące siły roboczej z lata 2000 r. przedstawiono
problemy zdrowotne będące przyczynami niepełnosprawności oraz porównano
cechy charakterystyczne rynków pracy osób niepełnosprawnych i ludzi zdrowych.
Dokonano przeglądu populacji osób niepełnosprawnych w Wielkiej Brytanii oraz
ich sytuacji według płci, regionu i typu problemów zdrowotnych.
Zaprezentowano niektóre wskaźniki dotyczące udziału osób niepełnosprawnych
w rynku pracy, charakteryzujące ich aktywność ekonomiczną, zatrudnienie,
poziom bezrobocia (wg klasyfikacji Międzynarodowej Organizacji Pracy). Z omówienia
wynika, że według szerokiej definicji niepełnosprawności w 2000 r. prawie co
piąta osoba aktywna ekonomicznie w Wielkiej Brytanii była niepełnosprawna; ogółem
6,8 mln osób, w tym 3,6 mln mężczyzn i 3,2 mln kobiet. 36% osób niepełnosprawnych
zgłaszało problemy z systemem kostno-szkieletowym jako przyczynę niepełnosprawności,
w tym 35% mężczyzn i 37% kobiet. Aktywność ekonomiczna osób niepełnosprawnych
wynosiła 52% ogółu tej populacji w porównaniu z 86% u ludzi zdrowych. W 2000
r. 3,2 mln osób niepełnosprawnych pracowało zawodowo, a wskaźnik
zatrudnienia wynosił 47% w porównaniu z 82% osób zdrowych. Wskaźnik
bezrobocia (wg MOP) wśród osób niepełnosprawnych w Wielkiej Brytanii był
prawie dwukrotnie wyższy niż dla osób zdrowych i wynosił 9,5%, dla niepełnosprawnych
mężczyzn wyniósł on 10,7%.
Innovacionnye metody rešenija problemy zanjatosti v Avstralii / G. M.
Kostjunina // Trud za Rubežom. - 2001, nr 1, s. 41-50.
Innowacyjne metody rozwiązywania problemów zatrudnienia w Australii.
Gospodarka australijska charakteryzuje się stałym wzrostem gospodarczym,
wzrostem dochodów na osobę, rosnącym zatrudnieniem i odpowiednim spadkiem
bezrobocia. Wskaźnik bezrobocia długookresowego (ponad 12 miesięcy) wynosi
obecnie 3,1%, a sezonowego 7,2% z tendencją malejącą. Ostatnie dziesięciolecie
w Australii było czasem masowych wdrożeń najnowszych osiągnięć naukowych i
technicznych, różnych metod innowacyjnych, także w sferze polityki socjalnej.
System normatywnej płacy minimalnej oraz zasiłków socjalnych jest
skoordynowany z ceną faktycznej sytuacji materialnej rodziny. Wprowadzona przez
rząd w 1998 r. informacyjna sieć pracy i zatrudnienia zastąpiła działalność
dotychczasowych służb zatrudnienia i wszelkich programów zwalczania
bezrobocia. Sieć ta oferuje poszukującym istotną pomoc materialną oraz
szereg usług ułatwiających szybkie znalezienie zatrudnienia, takich jak
nauczanie technologii poszukiwania pracy, pomoc w przełamaniu osobistej bierności,
doradztwo i pomoc w zakładaniu własnych firm małego biznesu, korzystanie z
centrów szkolenia zawodowego. Świadczenia dla bezrobotnych finansowane są z
budżetu państwa w ramach środków na ubezpieczenia społeczne. Świadczenia
te są stosunkowo wysokie, ale osoby otrzymujące od społeczeństwa pomoc
finansową musza wykazać się aktywnością w poszukiwaniu pracy i chęcią
dostosowania swych kwalifikacji do potrzeb rynku pracy.
The job market in 2000 : slowing down as the year ended / J. L. Martel, D. S.
Langdon // Monthly Labor Review. - 2001, nr 2, s. 3-30, tab. wykr.
Rynek miejsc pracy w ostatnim dziesięcioleciu 2000 r. : spadek pod koniec roku.
Ostatnie dziesięciolecie XX w. charakteryzowało się w USA bezprecedensowym, długim
okresem ekspansji gospodarczej, lecz w połowie ostatniego roku nastąpiło
pewne spowolnienie tego tempa. Zjawisko to łączy się ze zwiększaniem przez
Rezerwę Federalną stóp procentowych, co stanowiło próbę ograniczania
inflacji poprzez schłodzenie tempa wzrostu gospodarki, wynoszącego 4,8% w I i
5,6% w II kwartale 2000 r. Tempo wzrostu zatrudnienia poza rolnictwem kształtowało
się na poziomie 2,3% w I połowie roku, 2,0% w III kwartale i 1,6% w IV
kwartale, zwłaszcza w usługach i przemysłach wydobywczych, co było reakcją
na kryzys paliwowy, natomiast w przemysłach przetwórczych nastąpił pewien
spadek zatrudnienia. Podjęto próbę szczegółowej analizy tych zjawisk w
oparciu o dane z Bieżącego spisu zatrudnienia (CES) oraz Bieżącego spisu
ludności (CPS). Omówiono szczegółowo przyczyny rozbieżności danych pochodzących
z obu tych spisów związane z odmienną metodologią, zmiany poziomu
zatrudnienia w poszczególnych przemysłach oraz grupach usług, także w
administracji federalnej i stanowej. Analiza wyjaśnia szczegółowe czynniki wpływające
na tendencje zmian zachodzących w wybranych branżach. Ogólne zmiany poziomu
zatrudnienia w różnym stopniu wpływały na poziom zatrudnienia grup
etnicznych i rasowych oraz poszczególnych kategorii pracowników: np.
najemnych, pracujących na własny rachunek, zaliczanych do różnych grup
zarobkowych.
Job search methods : Internet versus traditional / P. Kuhn, M. Skuterud //
Monthly Labor Review. - 2000, nr 10, s. 3-11, tab.
Metody poszukiwania pracy: Internet kontra sposoby tradycyjne.
W 1998 w USA 15% bezrobotnych poszukiwało pracy wykorzystując Internet, a połowa
z nich korzystała z dostępu do niego w domu, pozostała grupa wykorzystywała
dostęp do sieci w miejscach pracy lub w bibliotece publicznej. Wskaźniki
korzystania z ofert pracy zamieszczonych w Internecie zaczynają obecnie przewyższać
te dotyczące tradycyjnych sposobów poszukiwania pracy, takie jak usługi
prywatnych agencji pośrednictwa pracy, kontakty towarzyskie i rodzinne,
wykorzystywanie rejestrów ofert związków zawodowych i organizacji zawodowych.
Autorzy, śledząc sytuację w zakresie metod poszukiwania pracy uważają, że
w czasach rozwoju handlu za pomocą Internetu, powinno zwrócić się szczególną
uwagę na to, że powoduje to także transformację rynku pracy i sposobów
poszukiwania zatrudnienia przez pracowników, a pracodawcy rekrutują nowych
pracowników. Szacuje się, że obecnie w USA istnieje około 2000 ofert pracy w
Internecie, a nie zbadano dotychczas jaki procent bezrobotnych Amerykanów
znajduje w ten sposób nowe miejsce pracy. Badano częstotliwość z jaką
Amerykanie poszukują pracy przez Internet według kryteriów rasy, płci,
innych wskaźników demograficznych, miejsca korzystania z Internetu oraz
relacje pomiędzy poszukiwaniami pracy za pomocą Internetu, a tradycyjnymi
sposobami. Wykorzystano dane uzyskane z suplementu do bieżącego badania
populacji z grudnia 1998 r. dotyczącego korzystania z komputera i Internetu. Za
tradycyjne techniki poszukiwania pracy uznano bezpośredni kontakt z pracodawcą,
publiczną i prywatną agencją pośrednictwa pracy, centrami ofert pracy dla
absolwentów, rozsyłanie aplikacji, sprawdzanie rejestrów ofert związków
zawodowych, odpowiedzi na ogłoszenia prasowe itp. Z analiz wynika, że wskaźnik
częstotliwości poszukiwania pracy za pomocą Internetu w USA wzrasta od 1998
r., chociaż równocześnie zauważalne jest także zainteresowanie kandydatów
bezpośrednim kontaktem z pracodawcą i rozsyłaniem lub przedkładaniem wprost
aplikacji wraz z CV do wielu potencjalnych pracodawców.
Labour market outcomes: a cross-national study / P. Kuhn // East-West Review.
Labor Law and Social Policy. - 2000, nr 1/2, s. 141-186 bibliogr.
Wskaźniki rynku pracy: studium w przekroju krajowym.
Wielu badaczy zwróciło uwagę na to, że w ciągu ostatnich 15 lat rynek pracy
w Kanadzie uległ znacznej polaryzacji. Wśród licznych procesów towarzyszących
temu zjawisku odnotowano m.in. wzrost nierówności zarobków wśród nisko i
wysoko wykwalifikowanych pracowników, starszych i młodszych pracowników oraz
w liczbie godzin pracy w tygodniu przypadających na poszczególnych
zatrudnionych. Dostrzeżono też wzrost koncentracji bezrobocia i braku możliwości
znalezienia zatrudnienia wśród osób o niskich kwalifikacjach. Autor rozważa
przyczyny takiej polaryzacji zatrudnienia i jej konsekwencje społeczne w kontekście
ostatnich trendów obserwowanych na rynku pracy w Kanadzie i ich zbieżności z
tendencjami światowymi, zwłaszcza w rozwiniętych gospodarczo krajach
europejskich. Główne wnioski z analiz wskazują, że Kanada nie jest jedynym
państwem na świecie doświadczającym polaryzacji rynku pracy w takim
zakresie. Powszechnymi, negatywnymi konsekwencjami procesu polaryzacji są
potencjalny wzrost przestępczości i niepokojów społecznych oraz drastyczne
ograniczanie wydatków na programy ochrony socjalnej. Korzyści jakie płyną z
tego procesu to przede wszystkim zachęta dla ludzi elastycznych do zdobywania
nowych kwalifikacji i tym samym aspirowania do elit gospodarki opartej na wiedzy
i umiejętnościach. Niezbędne jest, zdaniem autora, wobec tej sytuacji na
rynku pracy poszukiwanie przez kreatorów polityki zatrudnienia sposobów łagodzenia
potencjalnych konfliktów, niepokojów i gwałtownych tendencji poprzez
odpowiednio wczesne reagowanie na sygnały płynące z rynku pracy, zwłaszcza w
zakresie adaptacji do realiów globalnych całego systemu edukacji i szkoleń
pracowniczych.
Measuring the generosity of unemployment benefit systems: evidence from Hungary
and elsewhere in Central Europe / E. Bardasi [et al.] // Acta Oeconomica. -
2000/2001, vol. 51, nr 1, s. 17-42.
Miara hojności systemów zasiłków z tytułu bezrobocia: świadectwa z Węgier
i niektórych krajów Środkowej Europy.
Rozpatrywano dwa aspekty przedmiotowe systemów zasiłków z tytułu bezrobocia
- prawdopodobieństwo, że zasiłek otrzymują bezrobotni spełniający międzynarodowe
standardy (MOP, OECCD - definiujące pojęcie bycia bezrobotnym) według
kryterium dostępności i poszukiwania pracy, oraz prawdopodobieństwo, że w
populacji odbiorców zasiłków poszukiwania pracy są rzeczywiście prowadzone.
Badania sondażowe dotyczyły głównie Węgier, ale uwzględniono również 5
krajów Europy Środkowej (w tym Polskę) oraz Hiszpanię i Wielką Brytanię.
Analizowano również problem znacznego spadku na Węgrzech funduszy
przeznaczonych na zasiłki z tytułu ubezpieczenia na wypadek bezrobocia. Zmiany
w strukturze bezrobocia nie mogą stanowić podstawy wyjaśnienia tego faktu,
upatruje się przyczyny tego stanu w zredukowaniu hojności systemu ubezpieczeń
na wypadek bezrobocia. Okazało się podobne prawdopodobieństwo aktywnego
poszukiwania pracy, innego niż prowadzone przez krajowe biura pracy, wśród osób
pobierających zasiłki i tych korzystających z ubezpieczenia z tytułu
bezrobocia.
La menace du déclassement : réflexions sur la construction et l'évolution des
projets professionnels de cadres au chômage / S. Pochic // La Revue de la IRES.
- 2001, nr 1, s. 61-88, tab. bibliogr
Niebezpieczeństwo deklasacji : rozważania na temat struktury i przyszłości
rozwoju zawodowego kadr bezrobotnych.
Obecna odnowa gospodarcza sprzyja rozważaniom nad fenomenem pełnego
zatrudnienia wraz z perspektywą braku rąk do pracy. Według autora teorii
bezrobocia sprzecznego z logiką programy dotyczące bezrobotnych powinny
zajmować się zjawiskiem odporności na deklasacje, ma to szczególne znaczenie
na tle francuskiej specyfiki kulturowej. Pojęcie honoru, rangi społecznej, świadomość
praw i obowiązków, powstrzymują Francuzów z wyższych klas zawodowych od
podejmowania pracy z wynagrodzeniem naruszającym ich honor zawodowy. Ludzie ci
wolą status oczekującego bezrobotnego, aniżeli zdeklasowanie zawodowe.
Przedsiębiorstwa, respektując godność zawodową, nie angażują wysoko
kwalifikowanych specjalistów na stanowiska niezgodne z ich poziomem. Opór ten
słabnie w sytuacji długotrwałego bezrobocia, zmuszającego do obniżenia
wymagań. Z analiz danych statystycznych wynika, że specjaliści na wysokich
stanowiskach raczej nie przewidują deklasacji zawodowej. Pojęcie
"transakcja biograficzna" ukazuje prawidłowość, że każdy kształtuje
swą osobowość w dialogu między przeszłością i przyszłością. Pierwszą
reakcją pracowników wyższych szczebli, mających za sobą karierę w jednym
lub dwóch zawodach, na odejście z przedsiębiorstwa jest próba znalezienia
takiego samego stanowiska. Krótkie bezrobocie sprzyja postanowieniu utrzymania
się w tym samym zawodzie i statusie społecznym. Powtarzające się porażki
przy anonsach i bezpośrednich rozmowach skłaniają do obniżenia oczekiwań płacowych,
następnie statusu zawodowego, a w końcu do zmiany strategii postępowania.
[La nouvelle assurance chômage] // Droit Social. - 2001, nr 4, s. 345-403.
Nowe ubezpieczenie bezrobocia.
Przywołano rozważania na dwoma, zbliżonymi pojęciami oznaczającymi z jednej
strony pomoc, opiekę, zapomogę, a z drugiej ubezpieczenie, zapewnienie i
gwarancję, podkreślając przy tym zasadnicze różnice prawne i socjalne. Z
prawa do ubezpieczenia, jako ochrony przed ryzykiem korzystają miliony osób,
system ten daje pewność odszkodowania i gwarantuje zgodność z obowiązującym
prawem w określonych, przewidywalnych warunkach. Podobnej pewności nie daje
pomoc, niezależnie od zakresu opieki i sprawiedliwości. Dla wyjaśnienia
podstaw obecnej polityki ubezpieczeń społecznych posłużono się przeglądem
ewolucji zasad odszkodowań dla bezrobotnych. Do czasu podpisania
interprofesjonalnego porozumienia w 1958 r. przepisy na rzecz bezrobotnych działały
na zasadach ogólnych, wg których prawo do opieki i prawo do pracy były ze sobą
powiązane. Mimo wzrastającego i przed łużającego się bezrobocia, francuski
rynek odczuwa trudności przy naborze pracowników w niektórych sektorach
gospodarczych. Winę ponosi negatywnie oceniany system edukacyjny. Rosną
problemy z wypłatą odszkodowań dla bezrobotnych bez należytego
przedstawienia społeczeństwu poważnych analiz faktycznej i przewidywanej w
najbliższym czasie sytuacji. Francuskie wytyczne, mieszczące się w ramach
konstytucyjnych, wraz z umowami międzynarodowymi nie są jasne i przekonywające.
Wybór na podstawie Przeglądu Dokumentacyjnego GBPiZS GAJ